Eg, ein trendsetjar

 

Eg ser at oppatttakinga av blogginga har skapt ein ny trend av revitalisering i bloggverda:

Omkøyring, ny veg

Eg har følgt dømet frå Magnus og byrja å blogga att. For å få eit reint «brot» med den gamle bloggen har eg oppretta ein ny, Attersyn.

Sjå der! Dette går vegen!

Venstrekikking: trotskistisk incestdikt

 

På ytre venstreside i Noreg er vi vane med at partileiarar og andre leiande kameratar som gjev ut dikt og romanar. Det er ikkje like vanleg i andre land, men i Storbritannia har Alliance for Worker’s Liberty nyleg gjeve ut ei samling vers av leiestjerna deira, Sean Matgamna. Eg skumma gjennom boka, og kom over dette diktet:

OEDIPUS REGRETS
Oh, Mum, Mum,
I did you wrong;

Mum, Mum:
You didn't cum!

Eg veit ikkje heilt korleis ein skal kommentera det…

Nytt norsk filmtidsskrift!

 

Eg var ganske opprømt då eg såg at det skulle koma eit nytt norsk filmtidsskrift som vedlegg til Klassekampen. I dag låg det på trammen, Cinema. Eg kjenner eg er litt skuffa. Den fyrste innhaldssida er presentasjon av tre personar i film-Noreg som har skifta jobb. Det framstår svært internt, meir som eit medlemsblad enn som filmavis. Slikt kunne ein eventuelt hatt lenger bak i avisa. Intervjua med skodespelarar og regissørar bladde eg like for forbi som eg gjer i andre filmblad. Fyrst på side 16 byrja eg å lesa. Det var ein svært spanande sak om dokumentarfilmen Ambassadøren. Så var det nokre fleire intervju, og ein litt keisam artikkel om undergrunnsfilm i Kina. Filmmeldingane var rotete sett opp, ettersom hovudfodet var vanskeleg å sjå tittelen på filmane som vart melde. Og det var omtrent umogleg å finna originaltittelen. Eg kjenner til The Ides of March, men Maktens menn var ukjend for meg. I meldingane av DVD og Blu-Ray saknar eg informasjon om kvaliteten på overføringane, spesielt på nyutgjevingar.

Og så var det plutseleg over… og då ser eg at nokre av sakene eg på førehand hadde gleda meg til å lesa berre er i magasinet Cinema, medan eg les avisa Cinema. Det var kjipt. Det fristar ikkje å kjøpa eit magasin der eg har lese halvparten frå før…

Eg bladde tilbake og las intervjuet med Petter Næss og Stig Henrik Hoff, og det var vel verdt å lesa. Persbrandt, Clooney, van Zandt – ingen av dei sa noko eg kan hugsa no eit par timar etter at eg las det.

Eg skulle gjerne ha lese artiklane om religiøse sekter på film, State of the Union, om Nokas og Tvillingene. Så, eg ender vel opp med å kjøpa ein dag.