Kvifor er det så keisamt å blogga?
Eg tykkjer ikkje det er keisamt med bloggar. Eg liker å lesa det andre har skrive. Eg tykkjer det stort sett er keisamt å lesa det eg sjølv har skrive.
Ettersom eg tykkjer det er moro å lesa det andre skriv burde eg jo eigenleg tenkja at andre liker at eg skriv, og så skriva for å gleda medmenneska mine. Det er ein god nok grunn til å blogga i seg sjølv. Men då må eg finna på noko å skriva om. Eg har ikkje lyst til noko intimitetstyranni, det gjer Fru Lur Sur for heile internett.
Ting som handlar om fotball og supportarar er mykje betre å skriva og lesa om på forum.
Eg har byrja å høyra på mykje meir musikk no som eg har fått meg iPod. Så det kan eg kanskje skriva om. Men det eg tenkte kanskje hadde gjort at eg skreiv meir var om eg kunne svara på spørsmål. Det tykkjer eg er morosamt. Så send ikkje-intime spørsmål til magnus krøllalfa nynorsk no, så skal eg svara i bloggen.
Og eg kjem ikkje til å kalla det ein vlogg, Margit.
2 kommentarer:
So fint at bloggen din har vakna att! Eg må seia at eg skjønar ikkje heilt mostanden din mot intimitet, men reknar med det sikkert berre er av di du er flau. Det er me jo alle. Her kjem nokre meir eller mindre intime spørsmål som du kanskje kan svara på på bloggen din:
1. Kvifor er du so glad i Smiths? (Eg vonar ikkje du har slutta å vera det, då)
2. Er det sant at alle gamlismålungdomar (slike som meg og deg) har gått over til å vera tospråksfolk, og høyrest ut som me jobbar i kulturdepartementet?
3. Gler du deg til du skal ha 30-årsfest? Det gjer eg
Eg er ikkje i mot intimitet, men kan ikkje folk vera litt meir intime med intimiteten sin?
Legg inn en kommentar